Onze missie
Onze missie is het behoud van de parlementaire democratie in een onverdeeld Europa. Een Europa waarin iedereen gelijke rechten heeft en waarin vrije pers en onderzoek mogelijk zijn. Wij verzetten ons tegen vrouwenhaat, racisme en fascisme. Onze grondhouding is respect voor al onze medeburgers, ongeacht religie, etniciteit of gender. Wij bouwen aan een weerbare burgermaatschappij. Onze acties zijn vreedzaam. Iedere vorm van verbaal of fysiek geweld, vernieling of doxing wijzen wij af.
Waarom oma’s?
Als vrouwen zijn wij ons ervan bewust dat veel extreemrechtse groepen de vrouw willen terugdringen naar het privédomein (de keuken en de kraamkamer). In onze jeugd hebben wij hard gestreden voor vrouwenrechten en wij laten ons onze stem niet afnemen. Vandaag de dag zetten wij ons, als oudere babyboomers, in voor een rechtvaardige, sociale wereld: voor onze kinderen, kleinkinderen en neefjes en nichten.
Oma’s hebben een wijs en zachtaardig imago. In tegenstelling tot sommige extreemrechtse groepen zien wij ouderdom als een mooi kenmerk. We streven ernaar om onze doelen met geduld en empathie te verwezenlijken en polarisatie te verminderen. Onze oma’s weten raad en zijn een rots in de branding. Ze kiezen hun doelen met zorg en gaan kalm, met zachte kracht en een vleugje humor op pad.
Uiteraard hoef jij geen kinderen of kleinkinderen te hebben om je in te zetten voor de ‘Oma’s’. Mensen van alle leeftijden en genders met hart voor de democratie en een sociale samenleving zijn welkom! Wil jij ook zo’n stoere, leuke ‘oma ‘ worden? Sluit je aan!
Waarom tegen extreemrechts?
Wij zien dat rechtsextremistische groeperingen de betekenis van de democratie, rechtsstaat en grondrechten uithollen, zowel in het buitenland (Rusland, de Verenigde Staten, Hongarije, Polen), als in Nederland. Extreemrechts gedachtengoed wordt verspreid via social media en opgepikt door mainstream media en politici, waardoor normalisering dreigt. Wij maken ons daar zorgen over, en ook over het tempo waarin dit gebeurt, en de groei ervan in Nederland en onder jongeren.
Waaraan herken je extreemrechts? Extreemrechtse partijen en groepen maken bepaalde groepen tot zondebokken, zoals migranten, moslims, zwarten, vrouwen, klimaatactivisten, transgenders. Ze verheerlijken het ‘eigene’. Vaak is dat een natie of een gebied. We noemen dat nativisme.
Ze gebruiken populistische taal, denk aan het wegzetten van een parlement als een nepparlement, spelen op de man, demoniseren en bedreigen politieke tegenstanders, rechtspraak, media en de wetenschap. Rechts-extremisten beweren dat alleen zij een (makkelijke) oplossing hebben voor allerlei crises, maar in de praktijk wordt er weinig opgelost en vooral chaos gecreëerd. Rechtelijke uitspraken worden genegeerd en desinformatie verspreid.
Extreemrechtse partijen en groepen willen graag een meer autoritaire staatsvorm met veel ‘law and order‘. Dit kan variëren van heel veel blauw op straat tot het adoreren van sterke leiders. Dan wordt er een persoonlijkheidscultus geschapen (daddy Trump, oom Xi, vadertje Stalin). Kritische wetenschappers wordt het werk moeilijk gemaakt, journalisten worden gevangen gezet, en openlijk kritiek geven is risicovol. Soms regelt een sterke partijleider een levenslang mandaat voor zichzelf en komen er geen nieuwe verkiezingen meer. Trump hintte hier al op toen hij zei: “you won’t have to vote anymore.” Bij autoritaire leiders komt van de verkiezingsbeloften meestal weinig terecht. Ze zijn bereid om geweld te gebruiken om het kerndoel van de partij te realiseren (bijv. migranten verwijderen). Daarna verdwijnt veel geld naar familiebedrijven of het gaat naar middelen om de macht van de leider te handhaven. De beloofde welvaart en stabiliteit is vrijwel altijd ver te zoeken voor de gewone kiezers.
In de Verenigde Staten zien we hoe de winnaar van de verkiezingen met hulp van Tech bedrijven de rechtsstaat stap voor stap buitenspel zet. Amerikanen ontdekken dat privé en politiek geen gescheiden werelden meer zijn. Alles in hun leven blijkt ineens politiek te zijn: hun baan en inkomen, hun huidskleur, etniciteit, gender, de vrijheid om te denken en spreken, zelfs hun bestaansrecht is uiteindelijk politiek geworden. Het verscheurt families.
De geschiedenis leert hoe gevaarlijk deze ontwikkeling is. We weten dat wat in Amerika gebeurt, een paar jaar later overslaat naar Europa. Zeker met onze afhankelijkheid van de Amerikaanse technologie…
In Nederland vormen we met elkaar een samenleving waarin iedereen zich mag laten horen. In het parlement gebeurt dat door wetten te maken die maatschappelijke problemen moeten oplossen. Die wetten moeten voldoen aan democratische regels en verdragen en er moet een meerderheid voor worden gevonden. Onafhankelijke rechters controleren of mensen zich aan die wetten houden. Over veel problemen verschillen we sterk van mening. Soms lijkt het wel of partijen meer bezig zijn met personal branding dan met samenwerken en het over ‘het eigen zelf’ heenstappen voor het algemeen belang. Het is niet voor niets dat er veel mis gaat in de uitvoering.
Veel mensen verliezen hun vertrouwen in de politiek, verlangen naar verandering en herstel van de goede oude tijd. Ze gaan extremer kiezen of hun eigen nichepartij oprichten. Dat vormt een voedingsbodem voor nationalisme en rechtsextremisme, met de daarbij bijbehorende minachting voor de democratie. Wij maken ons daar zorgen over, zeker gelet op de ontwikkelingen in de rest van de wereld.
Onze democratie is niet altijd ideaal, maar het is wel onze democratie en die heeft heel duidelijke spelregels. Verbreek je die, dan glijdt een land heel snel af naar een tirannie waarin het recht van de sterkste heerst. Onze ouders hebben ervaren hoe dat was en hoe snel dat gaat. Ze zeiden: “Je weet niet wat je hebt, tot je het kwijt bent…”
Wij willen voorkomen dat de volgende generatie dat moeten meemaken. Daarom trekken we een grens bij extreemrechts en zetten wij ons in om de democratie te behouden en te verstevigen. Wij geloven dat samenwerken helpt. Wij houden de lijn vast en kijken naar het licht. Dat begint met verzet, hoop en verbinding.
